mallorquina

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ma.ʎoɾˈki.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mallorquina, masculín mallorquín ; plural femenín mallorquines, masculín mallorquinos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Mallorca.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mallorquín.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ma.ʎoɾˈki.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mallorquina, masculín mallorquín; plural femenín mallorquinas, masculín mallorquins

  1. (Xentiliciu) Mallorquina (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mallorquín.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ mə.ʎuɾˈki.nə ]; catalán occidental [ ma.ʎoɾˈki.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mallorquina, masculín mallorquí; plural femenín mallorquines, masculín mallorquins

  1. (Xentiliciu) Mallorquina (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mallorquí.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: non yeísta [ ma.ʎoɾˈki.na ]; yeísta [ ma.ʝoɾˈki.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mallorquina, masculín mallorquín; plural femenín mallorquinas, masculín mallorquines

  1. (Xentiliciu) Mallorquina (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mallorquín.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ma.ʎoɾˈki.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mallorquina, masculín mallorquino; plural femenín mallorquinas, masculín mallorquinos

  1. (Xentiliciu) Mallorquina (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de mallorquino.

Referencies[editar]