Saltar al conteníu

marshalés

De Wikcionariu

Aragonés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ maɾ.ʃaˈles ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín marshalés, femenín marshalesa; plural masculín marshaleses, femenín marshalesas

  1. (Xentiliciu) Marxalés (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular marshalés ensin plural

  1. (Llingüística) Marxalés, llingua marxalesa.

Axetivu

[editar]

singular masculín marshalés, femenín marshalesa; plural masculín marshaleses, femenín marshalesas

  1. (Xentiliciu) Marxalés, d'Islles Márxal.
  2. (Filoloxía) Marxalés, de la llingua marxalesa.

Pallabres rellacionaes


Español

[editar]

Pronunciación y silabación: [ maɾ.saˈles ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín marshalés, femenín marshalesa; plural masculín marshaleses, femenín marshalesas

  1. (Xentiliciu) Marxalés (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular marshalés ensin plural

  1. (Llingüística) Marxalés, llingua marxalesa.

Axetivu

[editar]

singular masculín marshalés, femenín marshalesa; plural masculín marshaleses, femenín marshalesas

  1. (Xentiliciu) Marxalés, d'Islles Márxal.
  2. (Filoloxía) Marxalés, de la llingua marxalesa.

Pallabres rellacionaes

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ maɾ.ʃaˈles ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín marshalés, femenín marshalesa; plural masculín marshaleses, femenín marshalesas

  1. (Xentiliciu) Marxalés (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular marshalés ensin plural

  1. (Llingüística) Marxalés, llingua marxalesa.

Axetivu

[editar]

singular masculín marshalés, femenín marshalesa; plural masculín marshaleses, femenín marshalesas

  1. (Xentiliciu) Marxalés, d'Islles Márxal.
  2. (Filoloxía) Marxalés, de la llingua marxalesa.

Pallabres rellacionaes