marshalesa
Aragonés[editar]
Pronunciación y silabación: [ maɾ.ʃaˈle.sa ]
Sustantivu[editar]
singular femenín marshalesa, masculín marshalés; plural femenín marshalesas, masculín marshaleses
- (Xentiliciu) Marxalesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de marshalés.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ maɾ.saˈle.sa ]
Sustantivu[editar]
singular femenín marshalesa, masculín marshalés; plural femenín marshalesas, masculín marshaleses
- (Xentiliciu) Marxalesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de marshalés.
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ maɾ.ʃaˈle.sa ]
Sustantivu[editar]
singular femenín marshalesa, masculín marshalés; plural femenín marshalesas, masculín marshaleses
- (Xentiliciu) Marxalesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de marshalés.
Categoríes:
- Aragonés-Asturianu
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos xenéricos aragoneses
- Xentiliciu (aragonés)
- Formes d'axetivos aragoneses
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Xentiliciu (español)
- Formes d'axetivos españoles
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos xenéricos gallegos
- Xentiliciu (gallegu)
- Formes d'axetivos gallegos