Saltar al conteníu

mensa

De Wikcionariu

Llatín

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • llatín clásicu [ ˈmeːn.sa ] (mēnsa)
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

femenín - nominativu mensa, xenitivu mensae

  1. (Amoblamientu) Mesa, mesa de comedor.

Declinación[editar]

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma vocativa singular de mensa.
  2. Forma ablativa singular de mensa.

Referencies

[editar]
  • Diccionario Etimológico Latino-Español; Santiago Segura Munguía, Ediciones Generales Anaya, 1985, 1ª edición ISBN: 84-7525-306-7.