meu

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmew ]

(rexistru)

Axetivu[editar]

singular masculín meu, femenín meva; plural masculín meus, femenín meves

  1. Mio, míu.

Sinónimos[editar]

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmew ]

Axetivu[editar]

singular masculín meu, femenín miña; plural masculín meus, femenín miñas

  1. Mio, míu.

Pallabres rellacionaes[editar]

Llocuciones[editar]

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.

Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmew ]

Axetivu[editar]

singular masculín meu, femenín minha; plural masculín meus, femenín minhas

  1. Mio, míu.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

Rumanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmew ]

Axetivu[editar]

masculín y neutru meu femenín mea; plural masculín mei feminín y neutru mele

  1. Mio, míu.

Pallabres rellacionaes[editar]