minarete

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

La vieya catedral de Santa Sofía colos sos cuatro minaretes depués de ser tresformada en mezquita.

Pronunciación y silabación: [ mi.naˈɾe.te ]

Sustantivu[editar]

masculín singular minarete; plural minaretes

  1. (Arquiteutura), (Islam) Torre (o torres) que tien una mezquita, y que sirve pa llamar a la oración.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «minarete».


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ mi.naˈɾe.te ]

Sustantivu[editar]

masculín singular minarete; plural minaretes

  1. (Arquiteutura), (Islam) Minarete.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ mi.naˈɾe.te ]

Sustantivu[editar]

masculín singular minarete; plural minaretes ~ minaretes

  1. (Arquiteutura), (Islam) Minarete.

Pallabres rellacionaes


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ mi.nɐˈɾɛ.tɨ ]

Sustantivu[editar]

masculín singular minarete; plural minaretes

  1. (Arquiteutura), (Islam) Minarete.

Pallabres rellacionaes[editar]

Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ mi.nɐˈɾe.tɨ ]

Sustantivu[editar]

masculín singular minarete; plural minaretes

  1. (Arquiteutura), (Islam) Minarete.

Pallabres rellacionaes

Vascu[editar]

Sustantivu[editar]

  1. (Arquiteutura), (Islam) Minarete.

Pallabres rellacionaes