mirandesa
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ mi.ɾa(ŋ)nˈde.sa ]
Etimoloxía: De Miranda + sufixu -és.
Sustantivu[editar]
singular femenín mirandesa, masculín mirandés; plural femenín y masculín mirandeses
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu asturianu de Miranda.
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu portugués de Miranda del Douro.
Sinónimos[editar]
- [1] mirandina
Pallabres rellacionaes[editar]
- [1] balmontina; Md
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de mirandés.
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ mi.ɾanˈde.sa ]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de mirandés.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ mi.ɾanˈde.sa ]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de mirandés.
Mirandés[editar]
Pronunciación y silabación: [ mi.ɾɐ̃ˈdɛ.z̺ɐ ]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de mirandés.
Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: portugués européu [ mi.ɾɐ̃ˈde.zɐ ]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de mirandês.