mirandés
![]() |
Asturianu[editar]


Pronunciación y silabación: [ mi.ɾa(ŋ)nˈdes ]
Etimoloxía: De Miranda + sufixu -és.
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín mirandés, femenín mirandesa; plural masculín y femenín mirandeses
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu asturianu de Miranda.
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu portugués de Miranda del Douro.
Sinónimos
- [1] mirandín
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular mirandés ensin plural
- (Llingüística) Llingua falada na Tierra de Miranda, en Portugal, perteneciente al diasistema asturlleonés, falao tamién n'Asturies (col nome d'asturianu) y en Lleón y Zamora (col nome de lleonés).
Pallabres rellacionaes
Traducciones[editar]
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «mirandés».
Axetivu[editar]
singular masculín mirandés, femenín mirandesa, neutru mirandés ~ mirandeso; plural masculín y femenín mirandeses
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu asturianu de Miranda.
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu portugués de Miranda del Douro.
- (Filoloxía) Relativo a la llingua mirandesa.
Sinónimos
- [1] mirandín
Pallabres rellacionaes
Traducciones[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma neutra de mirandés.
Otres formes
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ mi.ɾanˈdes ]
Sustantivu[editar]
masculín singular mirandés ensin plural
- (Llingüística) Mirandés, llingua mirandesa.
Pallabres rellacionaes
Axetivu[editar]
singular masculín mirandés, femenín mirandesa ; plural masculín mirandeses, femenín mirandesas
- (Filoloxía) Mirandés, de la llingua mirandesa.
Pallabres rellacionaes
Referencies[editar]
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ mi.ɾanˈdes ]
Sustantivu[editar]
masculín singular mirandés ensin plural
- (Llingüística) Mirandés, llingua mirandesa.
Pallabres rellacionaes
Axetivu[editar]
singular masculín mirandés, femenín mirandesa; plural masculín mirandeses, femenín mirandesas
- (Filoloxía) Mirandés, de la llingua mirandesa.
Pallabres rellacionaes
Referencies[editar]
- DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.
Mirandés[editar]
Pronunciación y silabación: [ mi.ɾɐ̃ˈdɛs̺ ]
Sustantivu[editar]
masculín singular mirandés ensin plural
- (Llingüística) Mirandés, llingua mirandesa.
Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]
singular masculín mirandés, femenín mirandesa; plural masculín mirandeses, femenín mirandesas
- (Filoloxía) Mirandés, de la llingua mirandesa.
Pallabres rellacionaes[editar]

- Sustantivos asturianos
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Xentiliciu (asturianu)
- Sustantivos masculinos ensin plural asturianos
- Llingüística (asturianu)
- Asturianu-Español
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Mirandés
- Asturianu-Portugués
- Axetivos asturianos
- Axetivos xenéricos asturianos
- Filoloxía (asturianu)
- Formes d'axetivos asturianos
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos masculinos singulares españoles
- Llingüística (español)
- Axetivos españoles
- Axetivos xenéricos españoles
- Filoloxía (español)
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos masculinos ensin plural gallegos
- Llingüística (gallegu)
- Axetivos gallegos
- Axetivos xenéricos gallegos
- Filoloxía (gallegu)
- Mirandés-Asturianu
- Sustantivos mirandeses
- Sustantivos masculinos ensin plural mirandeses
- Llingüística (mirandés)
- Axetivos mirandeses
- Axetivos xenéricos mirandeses
- Filoloxía (mirandés)