mirandín
Apariencia
Asturianu
[editar] Pronunciación y silabación: [ mi.ɾa(ŋ)nˈdiŋ ]
Etimoloxía: De Miranda + sufixu -ín.
Sustantivu
[editar]singular masculín mirandín, femenín mirandina; plural masculín mirandinos, femenín mirandines → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu asturianu de Miranda.
- (Xentiliciu) Habitante de la parroquia de Miranda, nel conceyu Avilés.
Sinónimos[editar]
- [1] mirandés
Términos rellacionaos[editar]
- [1] balmontín; Md
- [2] avilesín; carrioneru, villalegrín, cristobalín, navarrín
Axetivu
[editar]singular masculín mirandín, femenín mirandina, neutru mirandino; plural masculín mirandinos, femenín mirandines → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu asturianu de Miranda.
- (Xentiliciu) Relativo a la parroquia de Miranda, nel conceyu Avilés.
Sinónimos[editar]
- [1] mirandés
Términos rellacionaos[editar]
- [1] balmontín; Md
- [2] avilesín; carrioneru, villalegrín, cristobalín, navarrín
Referencies
[editar]- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
- DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.