moldau

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ muɫˈdaw ]; catalán occidental [ moɫˈdaw ]

Sustantivu[editar]

singular masculín moldau, femenín moldava ; plural masculín moldaus, femenín moldaves

  1. (Xentiliciu) Moldavu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín moldau, femenín moldava; plural masculín moldaus, femenín moldaves

  1. (Xentiliciu) Moldavu, de Moldavia.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ mulˈdaw ]

Sustantivu[editar]

singular masculín moldau, femenín moldava; plural masculín moldaus, femenín moldavas

  1. (Xentiliciu) Moldavu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín moldau, femenín moldava; plural masculín moldaus, femenín moldavas

  1. (Xentiliciu) Moldavu, de Moldavia.

Pallabres rellacionaes