moldava

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ molˈda.βa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín moldava, masculín moldavu ; plural femenín moldaves, masculín moldavos

  1. (Xentiliciu) Habitante de la república de Moldavia.
  2. (Xentiliciu) Habitante de la rexón rumana de Moldavia.

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de moldavu.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ molˈda.βa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín moldava, masculín moldavo; plural femenín moldavas, masculín moldavos

  1. (Xentiliciu) Moldava (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de moldavo.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ muɫˈda.βə ], [ muɫˈda.və ]; catalán occidental [ moɫˈda.βa ], [ moɫˈda.va ]

Sustantivu[editar]

singular femenín moldava, masculín moldau; plural femenín moldaves, masculín moldaus

  1. (Xentiliciu) Moldava (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de moldau.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ molˈda.βa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín moldava, masculín moldavo; plural femenín moldavas, masculín moldavos

  1. (Xentiliciu) Moldava (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de moldavo.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ mɔlˈda.βa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín moldava, masculín moldavo; plural femenín moldavas, masculín moldavos

  1. (Xentiliciu) Moldava (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de moldavo.

Referencies[editar]

  • DIGALEGO:Dicionario de galego; Xunta de Galicia, 2013. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Italianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ molˈda.va ]

Sustantivu[editar]

singular femenín moldava, masculín moldavo; plural femenín moldave, masculín moldavi

  1. (Xentiliciu) Moldava (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de moldavo.


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ mulˈda.βo ]

Sustantivu[editar]

singular femenín moldava, masculín moldau; plural femenín moldavas, masculín moldaus

  1. (Xentiliciu) Moldava (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de moldau.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ muɫˈda.vɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín moldava, masculín moldavo; plural femenín moldavas, masculín moldavos

  1. (Xentiliciu) Moldava (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de moldavo.

Referencies[editar]