montanha
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ munˈta.ɲo ]
«montanha»
(rexistru)
Sustantivu[editar]
femenín singular montanha; plural montanhas
- (Xeoloxía), (Xeografía) Monte (elevación del terrenu).
Pallabres rellacionaes[editar]

Pallabres derivaes[editar]

Referencies[editar]
- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: portugués européu [ mõˈtɐ.ɲɐ ]
Sustantivu[editar]
femenín singular montanha; plural montanhas
- (Xeoloxía), (Xeografía) Monte (elevación del terrenu, mayor de 700 m).
Pallabres rellacionaes[editar]

Pallabres derivaes[editar]

Referencies[editar]
- Infopédia. Dicionários Porto Editora; Porto Editora 2003-2021. Páxina del diccionariu on-line.
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.