mundiu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmu(ŋ)n.dju ]
Etimoloxía: Del llatín mundus (mundu).

Sustantivu[editar]

masculín singular mundiu; plural mundios

  1. Conxuntu de toles coses qu'esisten.
  2. (Astronomía) Oxetu celeste que la so órbita tien como centru una estrella.
  3. (Astronomía) N'especial, la Tierra.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.