mundiu
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈmu(ŋ)n.dju ]
Etimoloxía: Del llatín mundus (mundu).
Sustantivu[editar]
masculín singular mundiu; plural mundios
- Conxuntu de toles coses qu'esisten.
- (Astronomía) Oxetu celeste que la so órbita tien como centru una estrella.
- (Astronomía) N'especial, la Tierra.
Otres formes[editar]
Sinónimos[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.