Saltar al conteníu

noruega

De Wikcionariu
Mira tamién: Noruega

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ noˈɾwe.ɣa ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín noruega, masculín noruegu ; plural femenín noruegues, masculín noruegos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Noruega.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de noruegu.


Aragonés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ noˈɾwe.ɣa ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín noruega, masculín noruego; plural femenín noruegas, masculín noruegos

  1. (Xentiliciu) Noruega (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de noruego.


Catalán

[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ nu.ɾuˈɛ.ɣə ]; catalán occidental [ no.ɾuˈe.ɣa ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín noruega, masculín noruec; plural femenín noruegues, masculín noruecs

  1. (Xentiliciu) Noruega (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de noruec.


Español

[editar]

Pronunciación y silabación: [ noˈɾwe.ɣa ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular femenín noruega, masculín noruego; plural femenín noruegas, masculín noruegos

  1. (Xentiliciu) Noruega (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de noruego.


Mirandés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ nuˈɾwɛ.ɣɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín noruega , masculín noruego; plural femenín noruegas, masculín noruegos

  1. (Xentiliciu) Noruega (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de noruego.