norvégien

Mira tamién: Norvégien

Francés

Pronunciación y silabación: [ nɔʁ.ve.ʒjɛ̃ ]

«norvégien»

(rexistru)

Sustantivu

masculín singular norvégien ensin plural

1. (Llingüística) Noruegu, llingua noruega.

Axetivu

singular masculín norvégien, femenín norvégienne; plural masculín norvégiens, femenín norvégiennes

1. (Xentiliciu) Noruegu, de Noruega.
2. (Filoloxía) Noruegu, de la llingua noruega.

Pallabres rellacionaes

• Norvège, Norvégien/Norvégienne