oncle
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈoŋ.kɫə ]; catalán occidental [ ˈoŋ.kɫe ]
Nome común[editar]
masculín singular oncle; plural oncles
- (Parentescu) Tíu (hermanu del pá o la ma).
Pallabres rellacionaes
Francés[editar]
Pronunciación y silabación: [ ɔ̃.kl ]
«un oncle»
(rexistru)
Nome común[editar]
masculín singular oncle; plural oncles
- (Parentescu) Tíu (hermanu del pá o la ma).
Pallabres rellacionaes
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ [ ˈuŋ.kle ]
«oncle»
(rexistru)
Nome común[editar]
masculín singular oncle; plural oncles
- (Parentescu) Tíu (hermanu del pá o la ma).
Pallabres rellacionaes
Categoríes:
- Catalán-Asturianu
- Nomes comunes catalanes
- Nomes comunes masculinos catalanes
- Parentescu (catalán)
- Francés-Asturianu
- Pallabres franceses con rexistru sonoru
- Nomes comunes franceses
- Nomes comunes masculinos franceses
- Parentescu (francés)
- Occitanu-Asturianu
- Pallabres occitanes con rexistru sonoru
- Nomes comunes occitanos
- Nomes comunes masculinos occitanos
- Parentescu (occitanu)