or

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈɔɾ ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular or; plural ors

  1. (Química) Oru.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɔʁ ]

(rexistru)

Etimoloxía: Del llatín aurum.

Sustantivu[editar]

masculín singular or; plural ors

  1. (Química) Oru.

Referencies[editar]

  • Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
  • Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.


Vascu[editar]

Sustantivu[editar]

  1. (Zooloxía) Perru (especie); perru, perra.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.