ours
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Francés[editar]
Pronunciación y silabación: [ uʁs ]
«un ours»
(rexistru)
Sustantivu[editar]
singular masculín ours, femenín ourse; plural masculín ours, femenín ourses
Pallabres rellacionaes[editar]

Forma de sustantivu[editar]
Pronunciación y silabación: [ uʁs ]; [ uʁ ] (pronunciación antigua pero que pue sentise aínda por exemplu en Canadá)
- Forma plural d'ours.
Referencies[editar]
- Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
- Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.
Inglés[editar]
Pronunciación y silabación: inglés británicu [ ˈaʊəz ]; inglés americanu [ ˈaʊɚz ]
«ours» inglés americanu
(rexistru)
Pronome[editar]
- Nuestru, posesivu pa la primer persona plural.