Saltar al conteníu

retrete

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]
Un retrete (recipiente).

Pronunciación y silabación: [ reˈtɾe.te ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular retrete; plural retretes

  1. Recipiente, normalmente fechu de cerámica y con forma d'asientu, que ta fixáu en suelu, y que s'usa pa les necesidaes fisiolóxiques humanes.
  2. Cuartu o sitiu preparáu col recipiente pa facer les necesidaes fisiolóxiques humanes.

Sinónimos

Traducciones y equivalencies

[editar]


Español

[editar]

Pronunciación y silabación: [ reˈtɾe.te ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular retrete; plural retretes

  1. Retrete, escusáu (recipiente).
  2. Retrete, llavabos (cuartu de bañu).

Sinónimos


Gallegu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ reˈtɾe.te ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular retrete; plural retretes

  1. Retrete, escusáu (recipiente).
  2. Retrete, llavabos (cuartu de bañu).

Sinónimos


Portugués

[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ ʁɨˈtɾe.tɨ ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular retrete; plural retretes

  1. portugués européu Retrete, escusáu (recipiente).
  2. Retrete, llavabos (cuartu de bañu).

Sinónimos

Sinónimos