rieranu

Asturianu

La Riera (Cangues d'Onís).

Pronunciación y silabación: [ rjeˈɾa.nu ]

Sustantivu

singular masculín rieranu, femenín rierana; plural masculín rieranos, femenín rieranes

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Riera, nel conceyu Cangues d'Onís.
2. (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Riera, nel conceyu de Colunga.

Pallabres rellacionaes

• [1] cangués; cañuscu, cóncanu, cuadonguín, llerizanu, lluevizu, olicianu, perllezanu, següenquín, tornixu
• [2] colungués; carrandín, gobiendés, isleñu, llastrín, lliberdonés, pernusín

Axetivu

singular masculín rieranu, femenín rierana, neutru rierano; plural masculín rieranos, femenín rieranes

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de La Riera, nel conceyu Cangues d'Onís.
2. (Xentiliciu) Relativo al llugar de La Riera, nel conceyu de Colunga.

Pallabres rellacionaes

• [1] cangués; cañuscu, cóncanu, cuadonguín, llerizanu, lluevizu, olicianu, perllezanu, següenquín, tornixu
• [2] colungués; carrandín, gobiendés, isleñu, llastrín, lliberdonés, pernusín

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.