Saltar al conteníu

ro

De Wikcionariu
Mira tamién: , , Ro

Asturianu

[editar]
Alfabetu griegu

pi

sigma
Ρ ρ
Griegu clásicu: ῥῶ
Artículu de wikipedia sobro ro

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈro ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

femenín singular ro; plural ros

  1. (Escritura) Decimosétima lletra del alfabetu griegu, qu'equival a la erre del llatín, y que se representa por «Ρ» (mayúscula) y «ρ» (minúscula).

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu Asturianu-Castellanu; Xuan Xosé Sánchez Vicente, ed. Trabe, Uviéu, 2021; ISBN: 978-84-18286-67-4.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈro ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular ro; plural ros

  1. (Escritura) Ro (nome de lletra).

Otres formes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈro ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular ro; plural ros

  1. (Escritura) Ro (nome de lletra).

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Vascu

[editar]

Sustantivu

[editar]
  1. (Escritura) Ro (nome de lletra).

Referencies

[editar]
  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.
  • Euskaltzaindiaren HiztegiaDiccionariu de la Real Academia de la Llingua Vasca. Consulta online.