romano
Apariencia
Asturianu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ roˈma.no ]
«romano»(rexistru)
Forma d’axetivu
[editar]- Forma neutra de romanu.
Aragonés
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ roˈma.no ]
Sustantivu
[editar]singular masculín romano , femenín romana; plural masculín romanos, femenín romanas
- (Xentiliciu) Romanu (habitante de Roma capital italiana).
- (Xentiliciu), (Historia) Romanu (habitante de la Roma antigua).
Términos rellacionaos[editar]
Axetivu
[editar]singular masculín romano , femenín romana; plural masculín romanos, femenín romanas
- (Xentiliciu) Romanu, de Roma capital italian.
- (Xentiliciu), (Historia) Romanu, de la Roma antigua.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.
Español
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ roˈma.no ]
Sustantivu
[editar]singular masculín romano, femenín romana; plural masculín romanos, femenín romanas
- (Xentiliciu) Romanu (habitante de Roma capital italiana).
- (Xentiliciu), (Historia) Romanu (habitante de la Roma antigua).
Términos rellacionaos[editar]
Axetivu
[editar]singular masculín romano, femenín romana ; plural masculín romanos, femenín romanas
- (Xentiliciu) Romanu, de Roma capital italian.
- (Xentiliciu), (Historia) Romanu, de la Roma antigua.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
- Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.
Gallegu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ roˈma.no ]
Sustantivu
[editar]singular masculín romano, femenín romana; plural masculín romanos, femenín romanas
- (Xentiliciu) Romanu (habitante de Roma capital italiana).
- (Xentiliciu), (Historia) Romanu (habitante de la Roma antigua).
Términos rellacionaos[editar]
Axetivu
[editar]singular masculín romano, femenín romana; plural masculín romanos, femenín romanas
- (Xentiliciu) Romanu, de Roma capital italian.
- (Xentiliciu), (Historia) Romanu, de la Roma antigua.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.
Portugués
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ ʁuˈmɐ.nu ]
Sustantivu
[editar]singular masculín romano, femenín romana; plural masculín romanos, femenín romanas
- (Xentiliciu) Romanu (habitante de Roma capital italiana).
- (Xentiliciu), (Historia) Romanu (habitante de la Roma antigua).
Términos rellacionaos[editar]
Axetivu
[editar]singular masculín romano, femenín romana; plural masculín romanos, femenín romanas
- (Xentiliciu) Romanu, de Roma capital italian.
- (Xentiliciu), (Historia) Romanu, de la Roma antigua.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Infopédia. Dicionários Porto Editora; Porto Editora 2003-2021. Páxina del diccionariu on-line.
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.
Categoríes:
- Pallabres asturianes con rexistru sonoru
- Formes d'axetivos asturianos
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos xenéricos aragoneses
- Xentiliciu (aragonés)
- Historia (aragonés)
- Axetivos aragoneses
- Axetivos xenéricos aragoneses
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Xentiliciu (español)
- Historia (español)
- Axetivos españoles
- Axetivos xenéricos españoles
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos xenéricos gallegos
- Xentiliciu (gallegu)
- Historia (gallegu)
- Axetivos gallegos
- Axetivos xenéricos gallegos
- Sustantivos portugueses
- Sustantivos xenéricos portugueses
- Xentiliciu (portugués)
- Historia (portugués)
- Axetivos portugueses
- Axetivos xenéricos portugueses