Saltar al conteníu

ruminante

De Wikcionariu

Francés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ʁy.mi.nɑ̃t ]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de ruminant.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ru.miˈnan.te ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular ruminante; plural ruminantes

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Usu[editar]

  • Úsase en plural, ruminantes, pa referise a la clase d'animales (taxón).

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín ruminante; plural masculín y femenín ruminantes

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Referencies

[editar]


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ ʁu.miˈnɐ̃.tə ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular ruminante; plural ruminantes

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Usu[editar]

  • Úsase en plural, ruminantes, pa referise a la clase d'animales (taxón).

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín ruminante; plural masculín y femenín ruminantes

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Referencies

[editar]