ruminante
Francés[editar]
Pronunciación y silabación: [ ʁy.mi.nɑ̃t ]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de ruminant.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ru.miˈnan.te ]
Sustantivu[editar]
masculín singular ruminante; plural ruminantes
Usu[editar]

- Úsase en plural, ruminantes, pa referise a la clase d'animales (taxón).
Axetivu[editar]
singular masculín y femenín ruminante; plural masculín y femenín ruminantes
Referencies[editar]
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: portugués européu [ ʁu.miˈnɐ̃.tə ]
Sustantivu[editar]
masculín singular ruminante; plural ruminantes
Usu[editar]

- Úsase en plural, ruminantes, pa referise a la clase d'animales (taxón).
Axetivu[editar]
singular masculín y femenín ruminante; plural masculín y femenín ruminantes
Referencies[editar]
- Infopédia. Dicionários Porto Editora; Porto Editora 2003-2021. Páxina del diccionariu on-line.
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.
Categoríes:
- Francés-Asturianu
- Formes d'axetivos franceses
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos masculinos gallegos
- Bioloxía (gallegu)
- Zooloxía (gallegu)
- Axetivos gallegos
- Axetivos epicenos gallegos
- Portugués-Asturianu
- Sustantivos portugueses
- Sustantivos masculinos portugueses
- Bioloxía (portugués)
- Zooloxía (portugués)
- Axetivos portugueses
- Axetivos epicenos portugueses