ruminante

De Wikcionariu

Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ʁy.mi.nɑ̃t ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de ruminant.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ru.miˈnan.te ]

Sustantivu[editar]

masculín singular ruminante; plural ruminantes

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Usu[editar]

  • Úsase en plural, ruminantes, pa referise a la clase d'animales (taxón).

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín ruminante; plural masculín y femenín ruminantes

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Referencies[editar]


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ ʁu.miˈnɐ̃.tə ]

Sustantivu[editar]

masculín singular ruminante; plural ruminantes

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Usu[editar]

  • Úsase en plural, ruminantes, pa referise a la clase d'animales (taxón).

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín ruminante; plural masculín y femenín ruminantes

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Referencies[editar]