Saltar al conteníu

ruminant

De Wikcionariu

Francés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ʁy.mi.nɑ̃ ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular ruminant; plural ruminants

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Usu[editar]

  • Úsase en plural, ruminants, pa referise a la clase d'animales (taxón).

Axetivu

[editar]

singular masculín ruminant, femenín ruminante; plural masculín ruminants, femenín ruminantes

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Referencies

[editar]
  • Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
  • Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.


Inglés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈɹuːmɪnənt ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular ruminant; plural ruminants

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Usu[editar]

  • Úsase en plural, ruminants, pa referise a la clase d'animales (taxón).

Axetivu

[editar]

ruminant; comparativu more ruminant; superlativu most ruminant

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Referencies

[editar]
  • Cambridge Dictionary; Cambridge University Press, 2022. Consulta on-line.
  • The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ry.miˈnan ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular ruminant; plural ruminants

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Sinónimos[editar]

Usu[editar]

  • Úsase en plural, ruminants, pa referise a la clase d'animales (taxón).

Axetivu

[editar]

singular masculín ruminant, femenín ruminanta; plural masculín ruminants, femenín ruminantas

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiante.

Sinónimos[editar]

Referencies

[editar]