Saltar al conteníu

ruminants

De Wikcionariu

Francés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ʁy.mi.nɑ̃ ]

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma plural de ruminant.

Sustantivu

[editar]

masculín plural ruminants

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiantes (taxón).

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma masculina plural de ruminant.

Referencies

[editar]
  • Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
  • Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.


Inglés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈɹuːmɪnənts ]

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma plural de ruminant.

Sustantivu

[editar]

plural ruminants

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiantes (taxón).

Referencies

[editar]
  • Cambridge Dictionary; Cambridge University Press, 2022. Consulta on-line.
  • The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ry.miˈnans ]

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma plural de ruminant.

Sustantivu

[editar]

masculín plural ruminants

  1. (Bioloxía), (Zooloxía) Rumiantes (taxón).

Sinónimos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma masculina plural de ruminant.

Referencies

[editar]