Saltar al conteníu

russa

De Wikcionariu

Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ ˈru.sə ]
  • catalán occidental [ ˈru.sa ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín russa, masculín rus; plural femenín russes, masculín russos

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de rus.

Referencies

[editar]
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Mirandés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈru.s̺ɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín russa , masculín russo; plural femenín russas, masculín russos

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de russo.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈry.so ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín russa, masculín rus; plural femenín russas, masculín russes

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de rus.

Referencies

[editar]
  • Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈʁu.sɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín russa, masculín russo; plural femenín russas, masculín russos

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de russo.

Referencies

[editar]