russa blanca

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación[editar]

  • catalán oriental [ ˈru.sə ˈbɫaŋ.kə ]
  • catalán occidental [ ˈru.sa ˈbɫaŋ.ka ]

Llocución sustantiva[editar]

singular masculín russa blanca, femenín rus blanc ; plural masculín russes blanques, femenín russos blancs

  1. (Xentiliciu) antiguo Bielorrusa (habitante).

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma de llocución axetiva[editar]

  1. Forma femenina singular de rus blanc.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la entrada pa «rus».
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la entrada pa «rus».
  • Gran Diccionari de la Llengua Catalana; Grup Enciclopèdia. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la entrada pa «rus».