sanromaniegu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Vista de San Román (llugar).

Pronunciación y silabación: [ sa(ŋ)n.ro.maˈnje.ɣu ]
Etimoloxía: De San Román + sufixu -iegu.

Sustantivu[editar]

singular masculín sanromaniegu, femenín sanromaniega; plural masculín sanromaniegos, femenín sanromaniegues

  1. (Xentiliciu) Habitante de la parroquia de San Román, nel conceyu Amieva.

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín sanromaniegu, femenín sanromaniega, neutru sanromaniego; plural masculín sanromaniegos, femenín sanromaniegues

  1. (Xentiliciu) Relativo a la parroquia de San Román, nel conceyu Amieva.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
  • DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.