santanderino

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ sa(ŋ)n.ta(ŋ)n.deˈɾi.no ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de santanderín.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ san.tan.deˈɾi.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín santanderino, femenín santanderina; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín santanderino, femenín santanderina ; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín, de Santander.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ san.tan.dɛˈɾi.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín santanderino, femenín santanderina; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín santanderino, femenín santanderina; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín, de Santander.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ sɐ̃.tɐ̃.dəˈɾi.nu ]

Sustantivu[editar]

singular masculín santanderino, femenín santanderina; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín santanderino, femenín santanderina; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín, de Santander.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]