turcmèn
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ tyɾkˈmɛ ]
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín turcmèn, femenín turcmèna; plural masculín turcmèns, femenín turcmènas
- (Xentiliciu) Turcomanu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular turcmèn ensin plural
- (Llingüística) Turcomanu, llingua turcomana.
Axetivu[editar]
singular masculín turcmèn, femenín turcmèna; plural masculín turcmèns, femenín turcmènas
- (Xentiliciu) Turcomanu, de Turkmenistán.
- (Filoloxía) Turcomanu, de la llingua turcomana.