Saltar al conteníu

turcmèn

De Wikcionariu

Occitanu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ tyɾkˈmɛ ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín turcmèn, femenín turcmèna; plural masculín turcmèns, femenín turcmènas

  1. (Xentiliciu) Turcomanu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular turcmèn ensin plural

  1. (Llingüística) Turcomanu, llingua turcomana.

Axetivu

[editar]

singular masculín turcmèn, femenín turcmèna; plural masculín turcmèns, femenín turcmènas

  1. (Xentiliciu) Turcomanu, de Turkmenistán.
  2. (Filoloxía) Turcomanu, de la llingua turcomana.

Pallabres rellacionaes