Saltar al conteníu

vezu

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbe.θu ]

Homófonu: bezu

Etimoloxía: Del llatín vitium.

Sustantivu

[editar]

masculín singular vezu; plural vezos

  1. Actividá o comportamientu fechu d'una manera regular y repetida, que se vuelve natural pal que la fai.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.