villarcacín

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ bi.ʎaɾ.kaˈθiŋ ]
Etimoloxía: De Villarcazu + -ín.

Sustantivu

singular masculín villarcacín, femenín villarcacina; plural masculín villarcacinos, femenín villarcacines → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Villarcazu, nel conceyu de Piloña.

Pallabres rellacionaes

• piloñés/piloñetu; carduchu, sorribeñu, vallicu, villamayorín

Axetivu

singular masculín villarcacín, femenín villarcacina, neutru villarcacino; plural masculín villarcacinos, femenín villarcacines → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Villarcazu, nel conceyu de Piloña.

Pallabres rellacionaes

• piloñés/piloñetu; carduchu, sorribeñu, vallicu, villamayorín

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.