cuyu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Un cuyu.

Pronunciación y silabación: [ ˈku.ʝu ]

Sustantivu[editar]

singular masculín cuyu, femenín cuya; plural masculín cuyos, femenín cuyes

  1. (Zooloxía) Cualquiera de los animales mamíferos herbívoros caracterizaos por tener unes oreyes y pates traseres llargues y de rabu curtiu, de nome científicu Oryctolagus cuniculus.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Interxeición[editar]

  1. (Ganadería) Voz que se da pa llamar los xatos.
  2. (Ganadería) Voz que se da p'afalar los xatos.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.