Holanda

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Llocalización de les provicies d'Holanda Norte y d'Holanda Sur nos Países Baxos.

Pronunciación y silabación: [ oˈla(ŋ)n.da ]

Nome propiu[editar]

singular femenín «Holanda»

  1. (Topónimu) Rexón central mariñana de los Países Baxos, xebrada en dos provincies.
  2. (Topónimu) Los Países Baxos, país européu occidental, que llenden Bélxica y Alemaña, siendo la so capital Amsterdam.

Sinónimos

Pallabres derivaes

Usu

  • Por metonimia, úsase esti nome de la rexón neerlandesa, y el so xentiliciu, pa referise al conxuntu de los Países Baxos por tener sío la rexón más importante y influyente de toos ellos; ye un casu asemeyáu la metonimia ente Reinu Xuníu y Inglaterra, o cuando entá esistía, ente Xunión Soviética y Rusia.

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «Holanda».

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro la entrada d'«holandés» y «florín».


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ oˈlan.da ]

Nome propiu[editar]

singular femenín «Holanda»

  1. (Topónimu) Holanda (rexón).
  2. (Topónimu) Holanda, los Países Baxos.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ uˈɫan.də ]; catalán occidental [ oˈɫan.da ]

Nome propiu[editar]

singular femenín «Holanda»

  1. (Topónimu) Holanda (rexón).
  2. (Topónimu) Holanda, los Países Baxos.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro la definición de «holandès».

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ oˈlan.da ]

Nome propiu[editar]

singular femenín «Holanda»

  1. (Topónimu) Holanda (rexón).
  2. (Topónimu) Holanda, los Países Baxos.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro la definición de «holandés».


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ oˈlan.da ]

Nome propiu[editar]

singular femenín «Holanda»

  1. (Topónimu) Holanda (rexón).
  2. (Topónimu) Holanda, los Países Baxos.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro la definición de «holandés».


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ oˈlã.dɐ ]

Nome propiu[editar]

singular femenín «Holanda»

  1. (Topónimu) Holanda (rexón).
  2. (Topónimu) Holanda, los Países Baxos.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line. OBSERVACIÓN: Dientro la definición de «holandês».


Vascu[editar]

Nome propiu[editar]

singular «Holanda»

  1. (Topónimu) Holanda (rexón).
  2. (Topónimu) Holanda, los Países Baxos.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.