holandés

De Wikcionariu
Mira tamién: holandès, holandês

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ o.la(ŋ)nˈdes ]
Etimoloxía: D'Holanda + sufixu -és.

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín holandés, femenín holandesa; plural masculín y femenín holandeses

  1. (Xentiliciu) Habitante de la rexón neerlandesa d'Holanda.
  2. (Xentiliciu) Habitante de los Países Baxos.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular holandés ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua neerlandesa, n'especial la falada nos Países Baxos.

Sinónimos[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «holandés».

Axetivu[editar]

singular masculín holandés, femenín holandesa, neutru holandés ~ holandeso; plural masculín y femenín holandeses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Holanda (rexón).
  2. (Xentiliciu) Relativo a los Países Baxos.
  3. (Filoloxía) Relativo a la llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'holandés.

Otres formes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ o.lanˈdes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín holandés, femenín holandesa; plural masculín holandeses, femenín holandesas

  1. (Xentiliciu) Holandés, habitante d'Holanda (rexón).
  2. (Xentiliciu) Holandés, neerlandés, habitante de Países Baxos.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular holandés ensin plural

  1. (Llingüística) Holandés, neerlandés, llingua neerlandesa.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín holandés, femenín holandesa; plural masculín holandeses, femenín holandesas

  1. (Xentiliciu) Holandés, d'Holanda (rexón).
  2. (Xentiliciu) Holandés, neerlandés, de Países Baxos.
  3. (Filoloxía) Holandés, neerlandés, de la llingua neerlandesa.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán occidental [ o.ɫanˈdes ]; catalán oriental [ u.ɫənˈdɛs ]

(rexistru)
(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular masculín holandés, femenín holandesa ; plural masculín holandesos, femenín holandeses

  1. (Xentiliciu) valencianu Holandés, habitante d'Holanda (rexón).
  2. (Xentiliciu) valencianu Holandés, neerlandés, habitante de Países Baxos.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular holandés ensin plural

  1. (Llingüística) valencianu Holandés, neerlandés, llingua neerlandesa.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín holandés, femenín holandesa; plural masculín holandesos, femenín holandeses

  1. (Xentiliciu) valencianu Holandés, d'Holanda (rexón).
  2. (Xentiliciu) valencianu Holandés, neerlandés, de Países Baxos.
  3. (Filoloxía) valencianu Holandés, neerlandés, de la llingua neerlandesa.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ o.lanˈdes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín holandés, femenín holandesa; plural masculín holandeses, femenín holandesas

  1. (Xentiliciu) Holandés, habitante d'Holanda (rexón).
  2. (Xentiliciu) Holandés, neerlandés, habitante de Países Baxos.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular holandés ensin plural

  1. (Llingüística) Holandés, neerlandés, llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín holandés, femenín holandesa ; plural masculín holandeses, femenín holandesas

  1. (Xentiliciu) Holandés, d'Holanda (rexón).
  2. (Xentiliciu) Holandés, neerlandés, de Países Baxos.
  3. (Filoloxía) Holandés, neerlandés, de la llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ o.lanˈdes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín holandés, femenín holandesa; plural masculín holandeses, femenín holandesas

  1. (Xentiliciu) Holandés, habitante d'Holanda (rexón).
  2. (Xentiliciu) Holandés, neerlandés, habitante de Países Baxos.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular holandés ensin plural

  1. (Llingüística) Holandés, neerlandés, llingua neerlandesa.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín holandés, femenín holandesa; plural masculín holandeses, femenín holandesas

  1. (Xentiliciu) Holandés, d'Holanda (rexón).
  2. (Xentiliciu) Holandés, neerlandés, de Países Baxos.
  3. (Filoloxía) Holandés, neerlandés, de la llingua neerlandesa.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]