Saltar al conteníu

neerlandés

De Wikcionariu
Mira tamién: neerlandès, neerlandês

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ neɾ.la(ŋ)nˈdes ], [ ne.eɾ.la(ŋ)nˈdes ]
(rexistru)

Etimoloxía

[editar]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín neerlandés, femenín neerlandesa; plural masculín y femenín neerlandeses

  1. (Xentiliciu) Habitante de los Países Baxos.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Sustantivu (2)

[editar]
Zones au se fala neerlandés (Europa y América).

masculín singular neerlandés ensin plural

  1. (Xentiliciu) Llingua xermánica occidental que se fala nos Países Baxos, na rexón belxicana de Flandes, en Surinam y n'otres zones del Caribe.

Sinónimos[editar]

Abreviatura o sigla[editar]

  • ISO 639-1: nl, ISO 639-2, ISO 639-3: nld, ISO 639-2/B: dut

Traducciones y equivalencies

[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «neerlandés».

Axetivu

[editar]

singular masculín neerlandés, femenín neerlandesa, neutru neerlandés ~ neerlandeso; plural masculín y femenín neerlandeses

  1. (Xentiliciu) Relativo a los Países Baxos.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma neutra de neerlandés.

Otres formes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.

Aragonés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ne.eɾ.lanˈdes ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín neerlandés , femenín neerlandesa; plural masculín neerlandeses, femenín neerlandesas

  1. (Xentiliciu) Neerlandés, holandés (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular neerlandés ensin plural

  1. (Llingüística) Neerlandés, llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín neerlandés , femenín neerlandesa; plural masculín neerlandeses, femenín neerlandesas

  1. (Xentiliciu) Neerlandés, de los Países Baxos.
  2. (Filoloxía) Neerlandés, de la llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán occidental [ ne.eɾ.ɫanˈdes ]
  • catalán oriental [ nə.əɾ.ɫənˈdɛs ]
(rexistru)
(rexistru)

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín neerlandés, femenín neerlandesa ; plural masculín neerlandesos, femenín neerlandeses

  1. (Xentiliciu) valencianu Neerlandés, holandés (habitante).

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular neerlandés ensin plural

  1. (Llingüística) valencianu Neerlandés, llingua neerlandesa.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín neerlandés, femenín neerlandesa; plural masculín neerlandesos, femenín neerlandeses

  1. (Xentiliciu) valencianu Neerlandés, de los Países Baxos.
  2. (Filoloxía) valencianu Neerlandés, de la llingua neerlandesa.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ne.eɾ.lanˈdes ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín neerlandés, femenín neerlandesa; plural masculín neerlandeses, femenín neerlandesas

  1. (Xentiliciu) Neerlandés, holandés (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular neerlandés ensin plural

  1. (Llingüística) Neerlandés, llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín neerlandés, femenín neerlandesa ; plural masculín neerlandeses, femenín neerlandesas

  1. (Xentiliciu) Neerlandés, de los Países Baxos.
  2. (Filoloxía) Neerlandés, de la llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.
  • Diccionario panhispánico de dudas. Edición ampliada y actualizada; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2025, Penguin Random House Grupo Editorial, S.A.U.; ISBN: 978-84-306-2767-7. Versión on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ne.eɾ.lanˈdes ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín neerlandés, femenín neerlandesa; plural masculín neerlandeses, femenín neerlandesas

  1. (Xentiliciu) Neerlandés, holandés (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular neerlandés ensin plural

  1. (Llingüística) Neerlandés, llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín neerlandés, femenín neerlandesa; plural masculín neerlandeses, femenín neerlandesas

  1. (Xentiliciu) Neerlandés, de los Países Baxos.
  2. (Filoloxía) Neerlandés, de la llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ne.eɾ.lanˈdes ]
(rexistru)

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín neerlandés, femenín neerlandesa; plural masculín neerlandeses, femenín neerlandesas

  1. (Xentiliciu) Neerlandés, holandés (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular neerlandés ensin plural

  1. (Llingüística) Neerlandés, llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín neerlandés, femenín neerlandesa; plural masculín neerlandeses, femenín neerlandesas

  1. (Xentiliciu) Neerlandés, de los Países Baxos.
  2. (Filoloxía) Neerlandés, de la llingua neerlandesa.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.