alicantino

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ a.li.ka(ŋ)nˈti.no ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'alicantín.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ a.li.kanˈti.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín alicantino, femenín alicantina; plural masculín alicantinos, femenín alicantinas

  1. (Xentiliciu) Alicantín (habitante de la ciudá & provincia).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín alicantino, femenín alicantina ; plural masculín alicantinos, femenín alicantinas

  1. (Xentiliciu) Alicantín, d'Alicante (ciudá & provincia).

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ ɐ.li.kɐ̃ˈti.nu ]

Sustantivu[editar]

singular masculín alicantino, femenín alicantina; plural masculín alicantinos, femenín alicantinas

  1. (Xentiliciu) Alicantín (habitante de la ciudá & provincia).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín alicantino, femenín alicantina; plural masculín alicantinos, femenín alicantinas

  1. (Xentiliciu) Alicantín, d'Alicante (ciudá & provincia).

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]