andaluza

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ a(ŋ)n.daˈlu.θa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín andaluza, masculín andaluz; plural femenín y masculín andaluces

  1. (Xentiliciu) Habitante d'Andalucía.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'andaluz.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ an.daˈlu.θa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín andaluza, masculín andaluz; plural femenín andaluzas, masculín andaluces

  1. (Xentiliciu) Andaluza (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'andaluz.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: non seseante [ an.daˈlu.θa ]; seseante [ an.daˈlu.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín andaluza, masculín andaluz; plural femenín andaluzas, masculín andaluces

  1. (Xentiliciu) Andaluza (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'andaluz.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ an.daˈlu.θa ]; seseante [ an.daˈlu.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín andaluza, masculín andaluz; plural femenín andaluzas, masculín andaluces

  1. (Xentiliciu) Andaluza (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'andaluz.

Referencies[editar]