granadina
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ɣɾa.naˈði.na ]
Sustantivu[editar]
singular femenín granadina, masculín granadín ; plural femenín granadines, masculín granadinos
- (Xentiliciu) Habitante del país americanu de Granada.
- (Xentiliciu) Habitante de la ciudá española de Granada.
- (Xentiliciu) Habitante de la provincia española de Granada.
Pallabres rellacionaes
Traducciones[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de granadín.
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ gɾə.nəˈði.nə ]; catalán occidental [ gɾa.naˈði.na ]
Homófonu: grenadina
Sustantivu[editar]
singular masculín granadina, femenín granadí ; plural masculín granadines, femenín granadins
- (Xentiliciu) Granadina (habitante de la ciudá o provincia españoles de Granada).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de granadí.
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ gɾa.naˈði.na ]
Sustantivu[editar]
singular femenín granadina, masculín granadino; plural femenín granadinas, masculín granadinos
- (Xentiliciu) Granadina (habitante del estáu americanu de Granada).
- (Xentiliciu) Granadina (habitante de la ciudá o provincia españoles de Granada).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de granadino.
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ gɾa.naˈði.na ]; con "gheada" [ ħɾa.naˈði.na ]
Sustantivu[editar]
singular femenín granadina, masculín granadino; plural femenín granadinas, masculín granadinos
- (Xentiliciu) Granadina (habitante de la ciudá o provincia españoles de Granada).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de granadino.
Referencies[editar]
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: [ gɾɐ.nɐˈði.nɐ ]
Sustantivu[editar]
singular femenín granadina, masculín granadino; plural femenín granadinas, masculín granadinos
- (Xentiliciu) Granadina (habitante del estáu americanu de Granada).
- (Xentiliciu) Granadina (habitante de la ciudá o provincia españoles de Granada).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de granadino.
Referencies[editar]
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Xentiliciu (asturianu)
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Vascu
- Asturianu-Gallegu
- Formes d'axetivos asturianos
- Catalán-Asturianu
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos xenéricos catalanes
- Xentiliciu (gallegu)
- Formes d'axetivos catalanes
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Xentiliciu (español)
- Formes d'axetivos españoles
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos xenéricos gallegos
- Formes d'axetivos gallegos
- Portugués-Asturianu
- Sustantivos portugueses
- Sustantivos xenéricos portugueses
- Xentiliciu (portugués)
- Formes d'axetivos portugueses