Saltar al conteníu

ande

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Forma de verbu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈa(ŋ)n.de ]


  1. Primer persona singular del presente de suxuntivu d'andar.
  2. Tercer persona singular del presente de suxuntivu d'andar.
  3. Forma singular de cortesía pal imperativu, afirmáu o negáu, d'andar.

Contraición

[editar]

Pronunciación y silabación: [ a(ŋ)n.de ]


  1. Xuntura de la preposición «a» col relativu «onde».
    Síguilos ande vayan; Nun conozo a naide ande voi mañana.

Usu[editar]

  • Sirve pa saber pa qué sitiu asocede'l fechu o l'acción; ye sinónima con «au», y pue sustituyise col propiu alverbiu «onde».

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.