ande

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ˈa(ŋ)n.de ]

Forma de verbu

1. Primer persona singular del presente de suxuntivu d'andar.
2. Tercer persona singular del presente de suxuntivu d'andar.
3. Forma singular de cortesía pal imperativu, afirmáu o negáu, d'andar.

Contraición

1. (Alverbiu de llugar) Xuntura de la preposición «a» col relativu «onde».

   Síguilos ande vayan.

Usu

• Sirve pa saber pa qué sitiu asocede'l fechu o l'acción; ye sinónima con «au», y pue sustituyise col propiu alverbiu «onde».