andorrano

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ a(ŋ)n.doˈra.no ]

(rexistru)

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'andorranu.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ an.doˈra.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín andorrano, femenín andorrana; plural masculín andorranos, femenín andorranas

  1. (Xentiliciu) Andorranu (habitante d'Andorra).
  2. (Xentiliciu) Andorranu (habitante d'Andorra la Vieya).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín andorrano, femenín andorrana ; plural masculín andorranos, femenín andorranas

  1. (Xentiliciu) Andorranu, d'Andorra (estáu).
  2. (Xentiliciu) Andorranu, d'Andorra la Vieya.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ an.doˈra.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín andorrano, femenín andorrana; plural masculín andorranos, femenín andorranas

  1. (Xentiliciu) Andorranu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín andorrano, femenín andorrana; plural masculín andorranos, femenín andorranas

  1. (Xentiliciu) Andorranu, d'Andorra.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]


Italianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ an.dorˈra.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín andorrano, femenín andorrana; plural masculín andorrani, femenín andorrane

  1. (Xentiliciu) Andorranu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín andorrano, femenín andorrana; plural masculín andorrani, femenín andorrane

  1. (Xentiliciu) Andorranu, d'Andorra.

Pallabres rellacionaes[editar]


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɐ̃.duˈra.nu ]

Sustantivu[editar]

singular masculín andorrano , femenín andorrana; plural masculín andorranos, femenín andorranas

  1. (Xentiliciu) Andorranu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín andorrano, femenín andorran; plural masculín andorranos, femenín andorrans

  1. (Xentiliciu) Andorranu, d'Andorra.

Pallabres rellacionaes[editar]

Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɐ̃.doˈʁɐ.nu ]

Sustantivu[editar]

singular masculín andorrano, femenín andorrana; plural masculín andorranos, femenín andorranas

  1. (Xentiliciu) Andorranu (habitante).

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín andorrano, femenín andorrana; plural masculín andorranos, femenín andorranas

  1. (Xentiliciu) Andorranu, d'Andorra.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]