beyusca

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ beˈʝus.ka ]

Homófonu: veyusca

Etimoloxía: De (El) Beyu + -uscu.

Sustantivu

singular femenín beyusca, masculín beyuscu ; plural femenín beyusques, masculín beyuscos → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar d'El Beyu, nel conceyu de Ponga.

Pallabres rellacionaes

• pongueta; cainavina, casielluda, cazuepa, tandexa, tarañesa

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular de beyuscu.

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.