burko
Vascu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ bur.ko ]
Sustantivu
[editar]
inanimáu - nominativu burko, definíu singular burkoa, definíu plural /ergativu singular burkoak
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Declinación
declinación de burko
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | burko | burkoa | burkoak |
| ergativu | burkok | burkoak | burkoek |
| xenitivu | burkoren | burkoaren | burkoen |
| dativu | burkori | burkoari | burkoei |
| comitativu | burkorekin | burkoarekin | burkoekin |
| benefactivu | burkorentzat | burkoarentzat | burkoentzat |
| causativu | burkorengatik | burkoarengatik | burkoengatik |
| instrumental | burkoz | burkoaz | burkoez |
| inesivu | burkotan | burkoan | burkoetan |
| locativu | burkotako | burkoko | burkoetako |
| adlativu | burkotara | burkora | burkoetara |
| terminativu | burkotaraino | burkoraino | burkoetaraino |
| directivu | burkotarantz | burkorantz | burkoetarantz |
| alverbial | burkotarako | burkorako | burkoetarako |
| ablativu | burkotatik | burkotik | burkoetatik |
| partitivu | burkorik | ||
| prolativu | burkotzat |