ohe
Vascu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ o.e ]
«ohe»(rexistru)
Sustantivu
[editar]
inanimáu - nominativu ohe, definíu singular ohea, definíu plural /ergativu singular oheak
Pallabres rellacionaes
Declinación
declinación de ohe
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | ohe | ohea | oheak |
| ergativu | ohek | oheak | oheek |
| xenitivu | oheren | ohearen | oheen |
| dativu | oheri | oheari | oheei |
| comitativu | oherekin | ohearekin | oheekin |
| benefactivu | oherentzat | ohearentzat | oheentzat |
| causativu | oherengatik | ohearengatik | oheengatik |
| instrumental | ohez | oheaz | oheez |
| inesivu | ohetan | ohean | oheetan |
| locativu | ohetako | oheko | oheetako |
| adlativu | ohetara | ohera | oheetara |
| terminativu | ohetaraino | oheraino | oheetaraino |
| directivu | ohetarantz | oherantz | oheetarantz |
| alverbial | ohetarako | oherako | oheetarako |
| ablativu | ohetatik | ohetik | oheetatik |
| partitivu | oherik | ||
| prolativu | ohetzat |