lastaira
Vascu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ las̺.tai̯.ɾa ]
Sustantivu
[editar]
inanimáu - nominativu lastaira, definíu singular lastaira, definíu plural /ergativu singular lastairak
Pallabres rellacionaes
Declinación
declinación de lastaira
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | lastaira | lastaira | lastairak |
| ergativu | lastairak | lastairak | lastairek |
| xenitivu | lastairaren | lastairaren | lastairen |
| dativu | lastairari | lastairari | lastairei |
| comitativu | lastairarekin | lastairarekin | lastairekin |
| benefactivu | lastairarentzat | lastairarentzat | lastairentzat |
| causativu | lastairarengatik | lastairarengatik | lastairengatik |
| instrumental | lastairaz | lastairaz | lastairez |
| inesivu | lastairatan | lastairan | lastairetan |
| locativu | lastairatako | lastairako | lastairetako |
| adlativu | lastairatara | lastairara | lastairetara |
| terminativu | lastairataraino | lastairaraino | lastairetaraino |
| directivu | lastairatarantz | lastairarantz | lastairetarantz |
| alverbial | lastairatarako | lastairarako | lastairetarako |
| ablativu | lastairatatik | lastairatik | lastairetatik |
| partitivu | lastairarik | ||
| prolativu | lastairatzat |