caraveta
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ka.ɾaˈβe.ta ]
Etimoloxía: De Cáraves + sufixu -etu.
Sustantivu[editar]
singular femenín caraveta, masculín caravetu ; plural femenín caravetes, masculín caravetos → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Cáraves, nel conceyu d'El Valle Altu de Peñamellera.
Pallabres rellacionaes[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de caravetu.
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.