Saltar al conteníu

caravetu

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ka.ɾaˈβe.tu ]
Etimoloxía: De Cáraves + sufixu -etu.

Sustantivu

[editar]

singular masculín caravetu, femenín caraveta; plural masculín caravetos, femenín caravetes términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Cáraves, nel conceyu d'El Valle Altu de Peñamellera.

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín caravetu, femenín caraveta, neutru caraveto; plural masculín caravetos, femenín caravetes términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Cáraves, nel conceyu d'El Valle Altu de Peñamellera.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.