rozagañu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ro.θaˈɣa.ɲu ]
Etimoloxía: De Rozagás + sufixu -añu.

Sustantivu

singular masculín rozagañu, femenín rozagaña; plural masculín rozagaños, femenín rozagañes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Rozagás, nel conceyu d'El Valle Altu de Peñamellera.

Pallabres rellacionaes

• peñamelleranu/peñamelleru; caravetu, mieruscu

Axetivu

singular masculín rozagañu, femenín rozagaña, neutru rozagaño; plural masculín rozagaños, femenín rozagañes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Rozagás, nel conceyu d'El Valle Altu de Peñamellera.

Pallabres rellacionaes

• peñamelleranu/peñamelleru; caravetu, mieruscu

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.