mierusca

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ mjeˈɾus.ka ]
Etimoloxía: De Mier + sufixu -uscu.

Sustantivu

singular femenín mierusca, masculín mieruscu ; plural femenín mierusques, masculín mieruscos → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Mier, nel conceyu d'El Valle Altu de Peñamellera.

Pallabres rellacionaes

• peñamellerana/peñamellera; caraveta, rozagaña

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular de mieruscu.

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.