chinés
![]() |
Aragonés[editar]
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular chinés ensin plural
- (Llingüística) Chinu, llingua china.
- (Llingüística) Chinu mandarín.
Sinónimos
- [2] mandarín
Axetivu[editar]
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China.
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
- (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.
Pallabres rellacionaes
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular chinés ensin plural
- (Llingüística) Chinu, llingua china.
- (Llingüística) Chinu mandarín.
Sinónimos
- [2] mandarín
Axetivu[editar]
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China.
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
- (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.
Pallabres rellacionaes
Mirandés[editar]
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnɛs̺ ]
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín chinés , femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]
masculín singular chinés ensin plural
- (Llingüística) Chinu, llingua china.
- (Llingüística) Chinu mandarín.
Sinónimos[editar]

- [2] mandarin
Axetivu[editar]
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China.
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
- (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.
Pallabres rellacionaes[editar]

Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]
«chinés»
(rexistru)
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular chinés ensin plural
- (Llingüística) Chinu, llingua china.
- (Llingüística) Chinu mandarín.
Sinónimos
- [2] mandarin
Axetivu[editar]
singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas
- (Xentiliciu) Chinu, de China.
- (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
- (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.
Pallabres rellacionaes
- Aragonés-Asturianu
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos xenéricos aragoneses
- Xentiliciu (aragonés)
- Sustantivos masculinos ensin plural aragoneses
- Llingüística (aragonés)
- Axetivos aragoneses
- Axetivos xenéricos aragoneses
- Filoloxía (aragonés)
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos xenéricos gallegos
- Xentiliciu (gallegu)
- Sustantivos masculinos ensin plural gallegos
- Llingüística (gallegu)
- Axetivos gallegos
- Axetivos xenéricos gallegos
- Filoloxía (gallegu)
- Mirandés-Asturianu
- Sustantivos mirandeses
- Sustantivos xenéricos mirandeses
- Xentiliciu (mirandés)
- Sustantivos masculinos ensin plural mirandeses
- Llingüística (mirandés)
- Axetivos mirandeses
- Axetivos xenéricos mirandeses
- Filoloxía (mirandés)
- Occitanu-Asturianu
- Pallabres occitanes con rexistru sonoru
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos xenéricos occitanos
- Xentiliciu (occitanu)
- Llingüística (occitanu)
- Axetivos occitanos
- Axetivos xenéricos occitanos
- Filoloxía (occitanu)