chinés

De Wikcionariu
Mira tamién: chines, chinês

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

Pallabres rellacionaes


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnɛs̺ ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín chinés , femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

Sinónimos[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

Pallabres rellacionaes[editar]

Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈnes ]

(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China (habitante).
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular chinés ensin plural

  1. (Llingüística) Chinu, llingua china.
  2. (Llingüística) Chinu mandarín.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín chinés, femenín chinesa; plural masculín chineses, femenín chinesas

  1. (Xentiliciu) Chinu, de China.
  2. (Xentiliciu) Chinu, de la República Popular China.
  3. (Filoloxía) Chinu, de la llingua china.

Pallabres rellacionaes